Një gjetje e habitshme dhe e rrallë u zbulua nga një zhytës në Florida të SHBA-së, në mesin e muajit të kaluar, konkretisht më 14 maj.
Dhëmbi gjigant i një peshkaqeni Megalodon u gjet pranë brigjeve të Floridas.
Megalodonët jetuan në oqeanet e Tokës deri në 3.6 milion vjet më parë dhe konsiderohen ndër gjuetarët më të mëdhenj dhe më të fuqishëm që kanë ekzistuar ndonjëherë. Megalodoni, peshkaqeni gjigant që u zhduk 3.6 milion vjet më parë, nuk ishte aq gjigant sa mendonim. Sipas një studimi të kohëve të fundit, të botuar në revistën Palaeontologia Electronica, kjo tregon se ishte më i hollë dhe ky zbulim ndryshon kuptimin e shkencëtarëve për sjelljen e tij, jetën e lashtë në oqeane dhe pse këta peshkaqenë u zhdukën.
Megalodoni zakonisht përshkruhet si një përbindësh gjigant në filmat fantastiko-shkencorë. Studimet e mëparshme sugjeruan se ndoshta arriti një gjatësi prej të paktën 15 metrash dhe ndoshta deri në 20 metra dhe e krahasuan atë me peshkaqenin e bardhë të madh modern.
Megjithatë, ai njihet kryesisht vetëm nga dhëmbët dhe vertebrat e tij, një grup të dhënash që është mjaft i paplotë. Një ekip prej 26 shkencëtarësh nga e gjithë bota, i udhëhequr nga biologu në Universitetin e Kalifornisë, Riverside, Philip Stearns dhe profesori i paleobiologjisë në Universitetin DePaul, Kenshu Shimada, gjetën një mospërputhje midis dy botimeve të mëparshme mbi gjatësinë e megalodonit, edhe pse u studiua i njëjti ekzemplar. Ekipi shkencor rishqyrtoi të dhënat fosile dhe zbuloi se megalodoni ishte më i hollë dhe ndoshta edhe më i gjatë. “Do të ishte ende një grabitqar i frikshëm në krye të zinxhirit të lashtë ushqimor detar, por do të sillej ndryshe bazuar në këtë kuptim të ri të trupit të tij”, tha z. Stearns.
Për vite me radhë, teoria mbizotëruese ka qenë se zhdukja e megalodonit ishte për shkak të një reduktimi të presë së tij, megjithatë, pas një kuptimi të rishikuar të formës së tij, Philip Stearns shpreh bindjen se “kishte një kombinim faktorësh që çuan në zhdukje dhe njëri prej tyre mund të ketë qenë shfaqja e peshkaqenit të bardhë të madh, i cili ishte ndoshta më i shkathët dhe kjo e bëri atë një grabitqar edhe më të mirë se megalodoni. “Ky konkurs për ushqim mund të ketë qenë një faktor kryesor në zhdukjen e tij”, thonë ekspertët.
