Zane Li ishte nëntë vjeç kur ai u bë me një motër të vogël – dhe ardhja e saj e futi familjen në një qytet të vogël në Kinën lindore në borxhe dërrmuese.
Në kuadër të politikës së rreptë të një fëmije të vetëm të Kinës në atë kohë, prindërit e Li-t u gjobitën me 100,000 juanë (rreth 13,900 dollarë) për lindjen e fëmijës së dytë – gati trefishi i të ardhurave të tyre vjetore nga shitja e peshkut në tregun lokal.
“Me zor mbijetonim”, kujton Li. Në atë kohë në klasën e tretë, ai u detyrua të rritej brenda natës, duke marrë përsipër shumicën e punëve të shtëpisë dhe duke kaluar pushimet shkollore duke ndihmuar nënën në tezgen e saj.
Tani 25 vjeç, Li thotë se nuk ka ndonjë plan për të pasur fëmijë – një qëndrim gjithnjë e më i zakonshëm për gjeneratën e tij dhe diçka që po e shqetëson qeverinë kineze, ndërsa përpiqet ta shmangë një krizë popullsie të krijuar prej saj vetë.
Për dekada, zyrtarët i shtynin çiftet të kishin më pak fëmijë, përmes gjobave të rënda, aborteve të detyruara dhe sterilizimeve, për të arritur tani në pikën ku u luten gjeneratës së Li-t të bëjë më shumë fëmijë, shkruan CNN.
Javën e kaluar, në përpjekjen më të fundit për të nxitur rritjen e normës së lindjeve, Kina njoftoi se do t’u ofrojë prindërve një subvencion vjetor prej 3,600 juanësh (500 dollarë) për çdo fëmijë deri në moshën trevjeçare, duke filluar me efekt prapaveprues nga 1 janari.
Por për shumë të rinj si Li, ky ofertim nuk ka efekt.
“Kostoja e rritjes së një fëmije është e jashtëzakonshme, dhe 3,600 juanë në vit janë thjesht një pikë uji në oqean”, tha Li, i cili mori një kredi studentore për t’i ndjekur studimet master në shërbime shëndetësore në Pekin.
Rritja e një fëmije deri në moshën 18-vjeçare kushton mesatarisht 538,000 juanë (75,000 dollarë) në Kinë – duke e bërë një nga vendet më të shtrenjta në botë për të pasur fëmijë në terma relativë, sipas një studimi të fundit nga Instituti i Kërkimeve për Popullsinë YuWa me seli në Pekin.
Në Shangai, kostoja kalon 1 milion juanë, ndërsa Pekini vjen menjëherë pas me 936,000 juanë.
“(Të kesh fëmijë) do të sillte vetëm më shumë vështirësi. Nuk jam kapitalist apo diçka e tillë, dhe fëmija im ndoshta nuk do të kishte ndonjë jetë të mirë gjithsesi”, tha Li, i cili është i shqetësuar për perspektivat e punës dhe po mendon të ndjekë një doktoraturë.
Një pamje kaq e zymtë për prindërimin e ardhshëm – e ushqyer nga ekonomia ngadalësuese e Kinës dhe papunësia e lartë te të rinjtë – paraqet një pengesë të madhe për përpjekjet e qeverisë për t’i nxitur të rinjtë të martohen dhe të kenë fëmijë.
Përballë një fuqie punëtore që po zvogëlohet dhe një popullsie që po plaket me shpejtësi, Kina e shfuqizoi politikën e saj të një fëmije të vetëm në vitin 2016, duke i lejuar çiftet të kenë dy fëmijë, pastaj tre në vitin 2021. Por normat e lindshmërisë kanë vazhduar të bien. Popullsia tashmë po zvogëlohet për të tretin vit me radhë, pavarësisht një rikthimi të moderuar të lindjeve vitin e kaluar, dhe ekspertët tani paralajmërojnë për një rënie edhe më të mprehtë.
