Universiteti i Pizës hap perspektiva të reja në parandalim: duke analizuar rrahjet e zemrës, studiuesit synojnë të zbulojnë biomarkues që mund të matin rrezikun për të zhvilluar sëmundje kardiovaskulare.
“Dinamika e sistemit kardiovaskular është e rregullt dhe jo kaotike”. Këtë e pohon një studim i përbashkët mes Departamentit të Inxhinierisë së Informacionit dhe Departamentit të Matematikës të Universitetit të Pizës. Pikërisht nga ky zbulim lind mundësia për të identifikuar biomarkues të rinj, të aftë të matin rrezikun për zhvillimin e sëmundjeve kardiovaskulare.
Më 16 korrik, artikulli mbi këtë studim fitoi çmimin “Best Student Paper Award” gjatë Konferencës së Shoqatës Ndërkombëtare të Inxhinierisë Biomedike (Embc). Një punë që triumfoi përballë kërkimeve nga Kina, Japonia, Australia, Meksika, SHBA, Emiratet e Bashkuara dhe shumë shtete europiane. Në total morën pjesë 70 vende. Autorët e studimit janë: Martina Bianco, doktorante në Departamentin e Inxhinierisë së Informacionit dhe autore e parë e artikullit; Andrea Scarciglia dhe Gaetano Valenza (Departamenti i Inxhinierisë së Informacionit); si dhe Claudio Bonanno (Departamenti i Matematikës).
“Intervalet kohore mes rrahjeve të njëpasnjëshme të zemrës, shpjegon Bianco, formojnë një seri që quhet variabiliteti i frekuencës së zemrës (HRV). Kjo seri, e përbërë nga intervalet e marra nga elektrokardiograma, vjen nga shumë faktorë fiziologjikë: sistemi nervor qendror, ai simpatik e parasimpatik, frymëmarrja, tensioni i gjakut dhe aktiviteti hormonal. Gjatë tezës sime në Departamentin e Matematikës kisha zhvilluar një metodë për të kuptuar nëse një seri të dhënash mund të interpretohet si rezultat i një sistemi të rregullt, pra të parashikueshëm, apo si sistem kaotik, i varur thellësisht nga kushtet fillestare. Rezultati që morëm është i qartë: dinamika e sistemit kardiovaskular është e rregullt, jo kaotike”.
Nga ky përfundim nis kërkimi për biomarkues të rinj që mund të jenë sinjal i hershëm i rrezikut për sëmundje kardiovaskulare. “Metoda e zhvilluar – thekson Valenza, profesor i Bioinxhinierisë – na lejon të kemi një njohje më të thelluar të sistemit kardiovaskular dhe, më gjerë, të dinamikave neurofiziologjike. Kjo njohje mund të na ndihmojë të përcaktojmë biomarkues të rinj që matin rrezikun e sëmundjeve kardiovaskulare, të cilat ende sot janë një nga shkaqet kryesore të vdekjeve në botë”.
Edhe Bonanno theksoi rëndësinë e bashkëpunimit: “Ky çmim vlerëson para së gjithash punën e tezës së Martinës, por edhe atë të Andreas, me të cilin nisi kjo bashkëpunim mes dy departamenteve. Vlerëson edhe guximin e tyre për të përdorur aftësitë matematikore në bioinxhinieri. Uroj që ky sukses, i lindur nga bashkëpunimi i frytshëm mes dy departamenteve të universitetit tonë, të shërbejë për të theksuar rëndësinë e zhvillimit paralel të kërkimit bazë dhe atij të aplikuar”.
