Shkencëtarët po zbulojnë mekanizmat molekularë që u japin qelizave imune të specializuara aftësinë për të frenuar inflamacionin, duke hapur rrugë të reja për trajtimin e sëmundjeve autoimune dhe diagnostikimin e kancerit.
Kur trupi përballet me një infeksion, aktivizohet një ushtri qelizash imune: disa ofrojnë mbrojtje të shpejtë (makrofagë, neutrofile, qeliza dendritike), ndërsa të tjera, si T dhe B, krijojnë kujtesë imune. Por një grup mbetet i vështirë për t’u kuptuar, qelizat B-1, të cilat mendohet se veprojnë si “paqeruajtës” të sistemit imunitar. Sipas Carola Vinuesa nga Crick Institute, çrregullimet në funksionin e tyre mund të çojnë në autoimunitet ose rritje të ndjeshmërisë ndaj infeksioneve.
Në një studim të publikuar në Nature, ekipi i saj tregoi se dy proteina, TCF1 dhe LEF1, të njohura më parë vetëm për qelizat T, u japin qelizave B-1a aftësinë të kontrollojnë inflamacionin. Këta faktorë transkriptimi aktivizojnë programe anti-inflamatore dhe ndihmojnë në vetë-ripërtëritjen e qelizave.
Duke përdorur gjenetikë eksperimentale, studiuesit heqën TCF1 dhe LEF1 nga minjtë. Si pasojë, numri i qelizave B-1a ra dhe ato nuk ishin më në gjendje të frenojnë një sulm autoimun në tru, i ngjashëm me sklerozën e shumëfishtë. Këto qeliza prodhuan gjithashtu më pak IL-10, një molekulë kyçe anti-inflamatore.
Për të gjetur prova tek njerëzit, ekipi analizoi lëngun pleural të pacientëve me infeksione dhe gjeti qeliza të ngjashme me B-1 që shprehnin TCF1 dhe LEF1, si dhe në gjakun e disa pacientëve. Shprehja e këtyre gjeneve u gjet gjithashtu në qelizat malinje të pacientëve me leuçemi limfocitare kronike (CLL), duke sugjeruar ekzistencën e qelizave B-1 edhe tek njerëzit.
“Studimi hap pyetje të reja mbi mënyrën se si qelizat B-1a ndikojnë në infeksione dhe kancer,” thotë bashkautorja Qian (Sophie) Shen. Ekipi beson se kuptimi i këtyre mekanizmave mund të ndihmojë në zhvillimin e terapive të reja dhe shënuesve diagnostikues.
Vinuesa shton se manipulimi i TCF1 dhe LEF1 mund të përmirësojë funksionin e qelizave B në përgjithësi, duke forcuar kujtesën imune dhe përgjigjen ndaj vaksinave apo patogjenëve.
Këto gjetje sugjerojnë se “paqeruajtësit” e sistemit imunitar jo vetëm që mbajnë në kontroll inflamacionin, por mund të jenë gjithashtu një çelës për terapi të reja kundër autoimunitetit dhe kancerit.
