Fuqia ushtarake e Republikës Popullore të Kinës u shfaq plotësisht në një paradë që shënonte 80-vjetorin e përfundimit të Luftës së Dytë Botërore të mërkurën.
Mijëra kilometra larg, në Shtëpinë e Bardhë në Uashington DC, Donald Trump po i kushtonte vëmendje.
“Ata shpresonin se unë po shikoja, dhe unë po shikoja,” tha ai, shkruan BBC, transmeton KosovaPress.
Presidenti amerikan nuk i detajoi mendimet e tij rreth festimit masiv të shtrirë në Sheshin Tiananmen, përveç se ishte “shumë, shumë mbresëlënës”. Mesazhi nga Kina – për Trumpin dhe për botën – megjithatë, duket mjaft i qartë.
Ekziston një qendër e re dhe në rritje e pushtetit në botë dhe një alternativë e re ndaj rendit të mbështetur nga amerikanët të shekullit të kaluar.
Vërejtjet e Trump gjatë një takimi në Zyrën Ovale me Presidentin polak Karol Nawrocki, gjithashtu të mërkurën, hodhën pak dritë mbi këtë çështje.
Ato ishin kulmi i një serie reflektimesh tipike të tërthorta nga presidenti amerikan mbi ngjarjet në Kinë gjatë disa ditëve të fundit. Ishte një përzierje ambivalence, pakënaqësie dhe shqetësimi.
Gjatë një interviste në podkast të së martës, Trump u tregua indiferent ndaj paradës, duke thënë se “nuk ishte i shqetësuar” për shfaqjen e forcës kineze përpara Putinit, udhëheqësit të Koresë së Veriut Kim Jong Un dhe më shumë se dy duzina krerë të tjerë shtetesh.
Megjithatë, deri të martën në mbrëmje, ai po ankohej në faqen e tij të internetit Truth Social se Kina nuk po i jepte merita SHBA-së për mbështetjen e saj në Luftën e Dytë Botërore.
“Ju lutem jepni përshëndetjet e mia më të ngrohta Vladimir Putinit dhe Kim Jong Unit, ndërsa komplotoni kundër Shteteve të Bashkuara të Amerikës”, shkroi ai.
Duke lënë mënjanë konspiracionet, Trump ka një dobësi për paradat dhe demonstrimet e fuqisë ushtarake. Ai e priti Putinin në Alaska muajin e kaluar me një fluturim mbi bombardues të fshehtë dhe një qilim të kuq të shtruar me avionë ushtarakë amerikanë. Ai ka kujtime të bukura nga pjesëmarrja në festimet e Ditës së Bastijës në Francë gjatë mandatit të tij të parë presidencial. Dhe ai organizoi paradën e tij ushtarake për të festuar 250-vjetorin e Ushtrisë Amerikane në Uashington dy muaj më parë.
Ndryshe nga shfaqja elegante e armatimeve të teknologjisë së lartë dhe masave precize marshuese të Pekinit, parada e Trump ishte një homazh i përmbajtur ndaj historisë ushtarake të Amerikës, ndërsa tanket e Luftës së Dytë Botërore dhe ushtarët e epokës revolucionare ecnin rastësisht përgjatë Rrugës Kushtetuese pranë Shtëpisë së Bardhë.
Në thelb ishte një ngjarje nostalgjike, që i përshtatej sloganit të Trump-it “Ta bëjmë Amerikën të madhe përsëri” që shikonte prapa dhe politikës së tij ekonomike të bazuar në merkantilizmin e shekullit të 19-të – një kohë kur, siç ka këmbëngulur shpesh Trump, Amerika ishte në kulmin e saj.
Sigurisht, parada e Kinës – ndërsa ishte plot me armë futuriste – ofroi edhe një lloj narrative historike – një përpjekje nga qeveria komuniste për të pretenduar një rol më të madh në mposhtjen e fashizmit dhe imperializmit në Luftën e Dytë Botërore. Nëse ai konflikt nisi të ashtuquajturin “shekulli amerikan”, Pekini mund të shpresojë që një respekt i rigjetur për rolin e saj mund të lehtësojë kalimin në një të ardhme të krijuar nga kinezët.
“Është hapi i parë në një përpjekje të përbashkët për të rishkruar rregullat e rrugës”, tha Richard Wilkie, sekretar i çështjeve të veteranëve gjatë mandatit të parë presidencial të Trump. “Dhe këtë e bën së pari duke rishkruar historinë.”
Ai shtoi se nacionalistët kinezë dhe forcat amerikane kishin shumë më tepër të bënin me humbjen aziatike të Japonisë sesa ushtria komuniste.
Parada nuk ishte imazhi i vetëm që doli nga Kina këtë javë që politikëbërësit amerikanë që synojnë të ruajnë një rend ndërkombëtar të udhëhequr nga SHBA-ja mund ta gjejnë shqetësues.