Dy dinozaurë të vegjël të zbuluar në Gjermaninë jugore mund të kenë përjetuar një fund dramatik rreth 150 milionë vjet më parë, sipas hulumtimit të fundit që mund të ndryshojë teoritë rreth llojit të këtyre kafshëve të zhdukura miliona vjet më parë.
Një ekip shkencëtarësh britanikë, të udhëhequr nga Robert Smyth pranë Universitetit Leicester, thanë se kanë prova se pterosaurët fluturues vdiqën nga thyerja e krahëve dhe mbytja.
Krijesat e vogla kishin thyerje të ngjashme të pazakontat në krahët e tyre, duke sugjeruar se një erë e fortë ua theu kockat delikate. Pterodaktilët e vegjël, vetëm disa ditë ose javë të vjetër me një hapje krahësh më pak se 20 centimetra, mund të kenë rënë viktimë e një stuhie tropikale.
Krahu i majtë i “Lucky” dhe krahu i djathtë i “Lucky II” u thyen në një mënyrë që sugjeron një forcë të fortë rrotulluese, më shumë të ngjarë rezultat i shpërthimeve të forta të erës sesa një përplasjeje me një sipërfaqe të fortë.
Krijesat e vogla të plagosura rëndë ranë më pas në një lagunë në një det tropikal që shtrihej përgjatë Gjermanisë jugore gjatë periudhës Jurasik dhe u mbytën.
Trupat më delikatë dhe më të vegjël se një mi u fundosën në shtratin e detit dhe u mbuluan shpejt nga balta e imët gëlqerore e ngritur nga stuhia, sipas teorisë. Qindra pterosaurë janë gjetur në pllakat e famshme botërore të gurit gëlqeror pranë Solnhofen në Bavari – pothuajse të gjithë shumë të vegjël, shumë të rinj dhe shumë të ruajtur mirë.
“Rezultatet tona nxjerrin në pah paragjykime të thella në ruajtjen e fosileve në Solnhofen. Individët e vegjël janë të mbipërfaqësuar, ndërsa pterosaurët më të mëdhenj, të rritur, mungojnë kryesisht nga të dhënat fosile, thuhet në studimin e botuar në revistën Current Biology.
