Të ishe perandor në Romën e lashtë ishte larg të qenit një punë e sigurtë. Shumë u vranë nga komplotet, të tjerë ranë viktima të epidemive, të tjerë u helmuan nga intrigat e oborrit mbretëror.
Megjithatë, pavarësisht rreziqeve, kishte sundimtarë që qëndruan në fron për dekada.
Përcaktimi se kush pati mbretërimin më të gjatë nuk është aq i thjeshtë sepse tek varet e tyre marrim në konsideratë fundin e Perandorisë Romake. Gjithçka varet kur marrim në konsideratë fundin e Perandorisë Romake: Perandoria Perëndimore ra në vitin 476 pas Krishtit, por Perandoria Lindore, e quajtur shpesh “Bizantine”, vazhdoi deri në vitin 1453, kur turqit osmanë pushtuan Kostandinopojën.
Shumë historianë sot argumentojnë se Perandoria Bizantine ishte në fakt vazhdimi i Perandorisë Romake. Nëse do të ishte kështu, rekordi i ndenjes në fron do i shkon Bazilit II.
Bazili II mbretëroi nga viti 976 deri në vitin 1025: gati gjysmë shekulli luftërash civile të brendshme dhe fushatash ushtarake jashtë vendit.
Nofka e tij ishte ‘’Bulgaroctonos’’ (“Vrasësi Bullgar”), kujton fitoret e tij më të famshme, të cilat e çuan Perandorinë Lindore të pushtonte të gjithë Bullgarinë.
Ai nuk ishte një sundimtar i dashur, por siguroi stabilitet dhe pushtet për një kohë të gjatë.
Teodo II sundoi Perandorinë Lindore për 48 vjet (402-450). Por ai u shpall perandor që fëmijë dhe deri sa u rrit mbeti nën ndikimin e oborrtarëve të tij.
Roli i tij aktual si sundimtar mbetet i debatuar për shkak të pushtetit të tij.
Nëse numërojmë vetëm perandorët që sunduan me autonomi të plotë, të dhënat i përkasin Augustit të Parë. Duke u ngritur në pushtet pas vdekjes së Jul Cezarit, ai mbretëroi nga viti 27 para Krishtit deri në vitin 14 pas Krishtit, për plot 41 vjet.
Ai ishte një strateg politik i aftë, i aftë të eliminonte rivalët si Mark Antoni dhe Kleopatra, dhe ta transformonte Romën nga një Republikë në një Perandori.
Gjatë mbretërimit të tij, ai restauroi tempuj, rrugë, kanalizime dhe pallate, duke i rikthyer shkëlqimin një qyteti të shkatërruar nga luftërat civile.
Megjithatë, pati disfata: më e famshmja ishte ajo në Pyllin e Teutoburgut (viti 9 pas Krishtit), ku tre legjione romake u shkatërruan nga gjermanët.
