Ka disa libra, të cilët është shumë e rëndësishme t’i lexosh në periudha të ndryshme në jetë. Nëse je duke përjetuar një sfidë dhe të duhet motivim dhe frymëzim për t’u ringritur, nuk duhet të të kalojë ky libër. “Trashëgimtarja e zjarrit” është një rrugëtim i gjatë i vuajtjes dhe forcës, i cili do të të marrë me vete në çdo faqe.
Një guidë në romanin “Trashëgimtarja e zjarrit” një udhëtim mes dhimbjes, fuqisë dhe rilindjes
“Trashëgimtarja e zjarrit” është vëllimi i tretë i sagës së magjishme “Froni prej xhami” nga Sarah J. Maas dhe një nga librat më emocionalë dhe transformues të gjithë serisë. Në këtë libër, historia e Selenës arrin një pikë kthese: ajo nuk është më vrasësja që njohim në librat e parë, por një grua që përballet me vetveten, me trashëgiminë e saj të errët dhe me fuqinë që është e shkruar ta mbajë brenda.
Nga hiri drejt dritës
E shkatërruar nga humbjet dhe fajet e së shkuarës, Selena udhëton përtej kufijve të mbretërisë për të gjetur përgjigje, por sidomos, veten. Ajo takon mbretëreshën e fuqishme Mejv, e cila do ta çojë drejt një udhëtimi të dhimbshëm stërvitjeje, por edhe drejt njohjes së forcës së saj të brendshme.
Në këtë udhëtim, dhimbja bëhet mësuese, zjarri simbol i pastrimit dhe rilindjes, ndërsa Selena, Eilinë Eshrivër Galatiniusi, trashëgimtarja e fronit të Terrasenit, mëson të pranojë trashëgiminë që për një kohë të gjatë e kishte mohuar.
Në këtë libër, Sarah J. Maas zgjeron universin e sagës: mbretëria përballet me errësirën e forcave të vjetra që po zgjohen, ndërsa ngjarjet ndahen midis tokave të largëta, përbindëshave që lindin nga magjia e errët dhe forcave që ndajnë botën në dritë e terr.
Në krahun tjetër të historisë, shfaqen personazhe të rinj si Rouani, një luftëtar i ftohtë dhe i përmbajtur, që do të bëhet aleati dhe pasqyra shpirtërore e Eilinës, dhe Manonë Sqepzeza, një shtrigë që mishëron anën më të egër dhe të lirë të kësaj bote.
Forca e brendshme dhe fuqia e të vërtetës
Në qendër të romanit qëndron përballja me dhimbjen: ajo që të copëton, por edhe ajo që të mëson të ngrihesh. Eilina duhet të përballet me kujtimet e së kaluarës, me humbjen e miqve, me mëkatet e veta, dhe të mësojë se fuqia e saj e vërtetë nuk vjen nga magjia, por nga vendosmëria për të mos u dorëzuar.
Kjo është historia e një gruaje që digjet për t’u rindërtuar, e një heroine që nuk lind e fortë, por bëhet e tillë përmes çdo plage që mban në shpirt.
Sarah J. Maas, me prozën e saj të ngrohtë dhe ritmike, i jep jetë një historie ku çdo emocion ndihet i vërtetë dhe çdo betejë është një metaforë për forcën e njeriut përballë vetvetes. “Trashëgimtarja e zjarrit” është libri ku universi i sagës merr frymë më thellë, ku personazhet dalin nga kufijtë e oborrit dhe përballen me diçka shumë më të madhe: me fatin e tyre.
Pak fjalë për autoren
Sarah J. Maas është një nga autoret më të dashura të letërsisë fantastike bashkëkohore. E njohur për botët që ndërton me imagjinatë të pakufishme dhe për personazhet që jetojnë gjatë në mendjet e lexuesve, Maas ka krijuar universin “Froni prej xhami” si një udhëtim të paharrueshëm mes fuqisë, dashurisë dhe të vërtetave që formojnë identitetin. Stili i saj i gjallë, ritmi i shpejtë dhe emocionet që shpërthejnë në çdo faqe e kanë bërë atë një emër të domosdoshëm për adhuruesit e fantazisë. Përveç kësaj sage, ajo ka krijuar edhe vepra të tjera të suksesshme si “A Court of Thorns and Roses” dhe “Crescent City”, të cilat kanë fituar zemrat e miliona lexuesve mbarë botën.
Pasazhe nga libri:
– Nën jehonën e tingujve që mbushnin kuzhinën, kampionia e mbretit e la veten të rrëshqiste në qerthullin e mendimit të tmerrshëm, që i vërtitej pa ndalim në kokë: mund të ngecte aty aq gjatë, sa zor se do t’i kujtohej më ndjesia e lirisë.
– Selena hapi gojën e përgjumur, por Rouani nuk ia lëshoi dorën; ia mbajti mbi kraharorin e vet gjer në mëngjes, kur ajo u zgjua në të aguar, më e çlodhur dhe e sigurt. Brenda saj diç u shkri dhe i depërtoi në çdo plasaritje të shpirtit, jo për ta dëmtuar, por për ta shëruar. Për ta farkëtuar.
– Atë natë u zgjua nga një dorë e madhe dhe e fuqishme, që po e shkundte nga supi. Kishte ardhur çasti që të përballeshin me vdekjen.
Kur të fitonin luftën e mbretit dhe toka të mbushej me armiqtë e tij të gjakosur, atëherë do të fluturonin për të rimarrë mbretërinë e tyre. E më në fund, ajo do të kthehej në shtëpi!
– Ajo ishte Eilinë Eshrivër Galatiniusi dhe nuk do të kishte frikë!
