Nga Arif Ejupi
1. Foljet në vetën e tretë njëjës të mënyrës lidhore
Të gjitha foljet, pa përjashtim, në vetën e tretë njëjës të kohës së tashme të mënyrës lidhore shkruhen me –ë në fund.
Shembuj të saktë:
të punojë, të lajë, të rrijë, të fshijë, të flejë, të flasë, të hedhë, të hapë, të marrë, të ikë, të ecë.
2. Mosshkrimi i j-së te emrat femërorë që mbarojnë me –i
Në emëroren e shquar njëjës nuk shkruhet dhe nuk shqiptohet j-ja kur emri në trajtën e pashquar mbaron me –i të theksuar.
Shembuj të drejtë:
rini → rinia (jo rinija)
shtëpi → shtëpia (jo shtëpija)
djalëri → djalëria
ushtri → ushtria
liri → liria
histori → historia
Pse?
Sepse mbaresa –a bashkohet drejtpërdrejt me –i të theksuar, pa j ndërmjetëse.
3. Përemrat pronorë (im, ime, yt, jote, ynë, jonë, juaj)
Këta përemra shkruhen pa nyjë të përparme kur përcaktojnë emrin.
Shembuj:
lapsi im, lodra ime, shoku yt, shtëpia jote, vendi ynë, shkolla jonë, miku juaj.
Pavarësimi i përemrit:
Kur përemri përdoret vetëm, atëherë merr nyjë:
i imi, e jona, i yti, i juaji.
Qëllimi i këtij materiali
Ky material synon të ndihmojë fëmijët shqiptarë në Diasporë, në mënyrë që:
të ruajnë gjuhën e bukur shqipe,
të mësojnë drejt rregullat themelore,
dhe të mos ndikohen nga gabimet e përdorimit të përditshëm në mjedise shumëgjuhëshe.
