Pacientët që përjetojnë vështirësi në frymëmarrje pasi shtrohen në spital kanë gjashtë herë më shumë gjasa të vdesin, sipas një studimi të botuar në ERJ Open Research. Ndërkohë, pacientët që ndienin dhimbje nuk kishin rrezik më të lartë vdekjeje.
Studimi, që përfshiu afro 10,000 persona, sugjeron se pyetja nëse pacienti ndien mungesë frymëmarrjeje mund t’i ndihmojë mjekët dhe infermierët të përqendrojnë kujdesin tek ata që kanë më shumë nevojë. Hulumtimi, i pari i këtij lloji, u drejtua nga profesori i asociuar Robert Banzett në Beth Israel Deaconess Medical Center, Harvard Medical School, SHBA. Ai shpjegoi se ndjesia e “dispnesë” ose vështirësisë në frymëmarrje është shumë shqetësuese dhe shpesh përjetohet si ndjenjë mbytjeje.
Ndryshe nga dhimbja, pacientëve në spitale zakonisht nuk u kërkohet të vlerësojnë frymëmarrjen. Megjithatë, studimi tregoi se pacientët mund ta vlerësonin me lehtësi shkallën e dispnesë nga 0 në 10, ashtu si për dhimbjen, dhe kjo pyetje kërkonte vetëm 45 sekonda për pacient.
Kërkuesit analizuan të dhënat e 9785 të rriturve të shtruar në spital midis marsit 2014 dhe shtatorit 2016 dhe i krahasuan me rezultatet e tyre gjatë dy viteve në vijim. Ata zbuluan se pacientët që zhvillonin mungesë frymëmarrjeje gjatë qëndrimit në spital kishin gjashtëfish më shumë gjasa të vdisnin sesa ata që nuk kishin simptoma të tilla. Sa më e lartë të ishte vlerësimi i dispnesë, aq më i madh ishte rreziku. Këta pacientë kishin gjithashtu më shumë gjasa të kërkonin ndërhyrje urgjente ose të transferoheshin në terapi intensive.
Një në katër pacientë që ndiheshin pa frymë gjatë pushimit në momentin e daljes nga spitali vdiqën brenda gjashtë muajve, krahasuar me vetëm 7% të atyre që nuk kishin ndjerë dispneje gjatë shtrimit. Nga ana tjetër, nuk u gjet lidhje mes dhimbjes dhe rrezikut të vdekjes.
Profesor Banzett theksoi se dispnea “nuk është dënim me vdekje”: 94% e pacientëve i mbijetojnë hospitalizimit dhe 70% jetojnë të paktën dy vjet më pas. Megjithatë, njohja e pacientëve me rrezik përmes një vlerësimi të thjeshtë dhe të shpejtë mundëson kujdes më të personalizuar.
Ai shtoi se vështirësia në frymëmarrje është një sinjal paralajmërues se trupi nuk po merr mjaftueshëm oksigjen. Dhimbja, megjithëse e dobishme, zakonisht nuk paralajmëron kërcënim për jetën.
Ekspertët europianë e cilësuan këtë si një “sinjal të fuqishëm alarmi” që duhet të përfshihet në vlerësimet rutinë të pacientëve. Ata theksuan se një test i tillë i shpejtë mund të ndihmojë në parashikimin e rrezikut, në ndjekjen më të kujdesshme pas daljes nga spitali dhe në menaxhimin më të hershëm të sëmundjeve të mushkërive dhe zemrës.
