Hulumtime të reja alarmuese zbulojnë se ndërsa mjekët po studiojnë ndikimin te njerëzit, mikroplastikat tashmë po shkaktojnë kaos midis organizmave më të vegjël.
Shkencëtarët kanë zbuluar se karkalecat e ushqyer me ushqim të kontaminuar me mikroplastikë u rritën në mënyrë të pabesueshme 25 herë më shpejt gjatë një periudhe shtatë javore, shkruan Futurism.
Një studim nga shkencëtarët nga Universiteti Carleton në Ottawa dhe Qendra Kombëtare Kanadeze e Kërkimeve për Jetën e Egër tregoi se karkalecave jo vetëm që u ofrua ushqim i kontaminuar, por edhe një alternativë natyrale.
Pavarësisht kësaj, insektet fillimisht dështuan të dallonin plastikën nga ushqimi i vërtetë dhe më pas zhvilluan një preferencë për vaktet me plastikë.
“Kur u paraqitën mundësitë për të zgjedhur midis ushqimit të pa kontaminuar dhe atij të kontaminuar me plastikë, karkalecat fillimisht nuk treguan preferencë për ushqimin e pa kontaminuar, por më pas kaluan ndjeshëm në ushqimin e kontaminuar me plastikë pas nëntë ditësh”, thuhet në studim.
Ndërsa karkalecat rriteshin, gojët e tyre fryheshin, duke u lejuar atyre të konsumonin grimca më të mëdha plastike.
“Sapo një grimcë bëhej mjaftueshëm e madhe për t’u ngrënë, karkalecat vazhdonin ta hanin atë për pjesën tjetër të jetës së tyre”, tha bashkautori i studimit dhe studenti i doktoratës Marshall Ritche, raporton KosovaPress.
Për ta përkeqësuar situatën, studiuesit zbuluan se karkalecat i tretnin mikroplastikat në nanoplastika edhe më të vogla, duke i shndërruar ato në një kërcënim mjedisor edhe më të madh dhe më të vështirë për t’u gjurmuar.
Studime të ngjashme tregojnë se konsumi i mikroplastikës po ndikon negativisht edhe në insekte të tjera, siç janë kërmijtë e detit dhe krimbat e tokës. Problemi është aq i përhapur sa grimca janë gjetur edhe në larvat e mushkonjave në Antarktidë, një nga rajonet më të largëta në Tokë.
“Antarktida ende ka nivele shumë më të ulëta të plastikës sesa pjesa më e madhe e planetit, dhe ky është një lajm i mirë”, tha entomologu Jack Devlin i Universitetit Kentucky, bashkautor i studimit përkatës. “Por tani mund të themi se ato po hyjnë në sistem, dhe në nivele mjaft të larta ato po fillojnë të ndryshojnë ekuilibrin energjetik të insektit.”
Për fat të mirë, dëmi i drejtpërdrejtë nuk duket të jetë i madh. “Edhe në përqendrimet më të larta të plastikës, mbijetesa nuk ra. Metabolizmi i tyre bazë nuk ndryshoi as. Në sipërfaqe, ato dukeshin se po shkonin mirë”, shtoi Devlin.
Megjithatë, vetë fakti që insektet e vogla në Antarktidë janë gjithashtu kontaminuar me mikroplastikë nuk është një shenjë e mirë dhe tregon shkallën e problemit.
“Kjo filloi sepse po shikoja një dokumentar dhe mendova, ‘Antarktida duhet të jetë një nga vendet e fundit që nuk po merret me këtë’”, kujtoi Devlin. “Pastaj shkon atje, punon me këtë insekt të vogël të pabesueshëm që jeton aty ku nuk ka pemë, mezi ka bimë, dhe prapë gjen plastikë në zorrën e tij.” “Kjo tregon vërtet se sa i përhapur është problemi”, përfundoi ai.
