Bazuar në përshkrimet biblike, ylli që thuhet se i ka udhëhequr magjistarët, ose njerëzit e mençur, drejt grazhdit të foshnjës Jezus, nuk sillej si një yll tipik në qiellin e natës. Shkencëtarët kanë luftuar për ta lidhur pozitivisht yllin me ndonjë ngjarje specifike astronomike.
Shkencëtari planetar i NASA-s, Mark Matney, kohët e fundit publikoi studimin e tij rreth Yllit të Betlehemit në Gazetën e Shoqatës Britanike Astronomike. Për të mbështetur teorinë e tij se trupi qiellor ishte një kometë, Matney iu drejtua rrëfimeve astronomike nga Kina e lashtë.
Ai gjeti një dokument që përshkruante një objekt të çuditshëm që u shfaq në qiell në vitin 5 p.e.s. dhe ishte i dukshëm për 70 ditë. Nga aty, Matney hartoi një orbitë të mundshme që “ylli” mund të ketë ndjekur.
Hulumtimi i tij filloi kur ai ishte ende në kolegj. Ai punonte në një planetarium në atë kohë dhe ishte gjatë një shfaqjeje qiellore të Krishtlindjeve që lindi teoria e tij.
Shfaqja vuri në dukje se Ylli i Betlehemit ishte ndryshe nga çdo trup tjetër qiellor i vëzhguar, i cili zakonisht lind në lindje dhe perëndon në perëndim. Në Bibël, ylli përshkruhej se ishte ngjitur nga jugu dhe kishte mbetur i palëvizshëm për orë të tëra.
Matney e kuptoi se e gjithë historia mund të ishte mitike, por ai gjithashtu e dinte se kishte një objekt që mund të sillej në një mënyrë të tillë: një kometë.
