Ben Martill shpesh shikon nga dritarja e tij për të parë drerët që enden poshtë. “Në vitet e fundit ka pasur shumë prej tyre”, thotë ai. Megjithatë, Beni nuk jeton në pyllin rural, por në një bllok apartamentesh në një rrugë mjaft të ngarkuar në qytetin tregtar të Horsham në West Sussex. Ai shpesh sheh drerë në rrugët kryesore.
“Ka tufa që vrapojnë në Rrugën Crawley”, thotë ai. “Ngarkesat grumbullohen natën në ishullin e trafikut të autostradës.”
Beni, 33 vjeç, është kopshtar dhe disa nga klientët e tij kanë pasur drerë që ua kanë shembur gardhet dhe u kanë hequr lëvoren pemëve. Ai për pak sa nuk ka pësuar aksident me makinën e tij, shkruan BBC.
“E preva njërin, i shkreti. U hodh me shpejtësi drejt shkurreve.”
Këto lloj skenash janë bërë gjithnjë e më të zakonshme – dhe kjo vjen me kosto serioze ekonomike, sociale dhe mjedisore.
Numri i drerëve është rritur ndjeshëm gjatë 40 viteve të fundit, por që nga pandemia Covid-19, kur skartimi i tyre ra ndjeshëm, shumë ekspertë të drerit si Jonathan Spencer, një ish-drejtor i planifikimit dhe mjedisit në Forest Enterprise (tani Forestry England), thonë se numrat kanë dalë plotësisht jashtë kontrollit.
