“Po jetoj këto ditë me një ndjenjë të thellë mirënjohjeje ndaj atyre që më mbështesin dhe shprehin atë që ka ndodhur, në mënyrë që të krijohet qartësi.” Këto janë fjalët e Michele D’Angelo, një profesor italian universiteti nga L’Aquila, në një mesazh të ndarë nga bashkëshortja e tij, Vanessa Castelli, e cila e vizitoi në burgun shqiptar të Fierit, ku ai mbahet në paraburgim për afërsisht 50 ditë pas një aksidenti rrugor më 8 gusht.
“Nuk mund ta mohoj se masa e paraburgimit në burg është, sipas mendimit tim, e tepruar,” shkroi ai. “Është një gjendje jashtëzakonisht e vështirë, e bërë edhe më e vështirë nga fakti që jam larg shtëpisë, në një vend gjuhën e të cilit nuk e flas.
Duke marrë parasysh sjelljen time, historinë time personale dhe profesionale, si dhe ekzistencën e metodave alternative që mund të sigurojnë pajtueshmërinë me procedurat pa kompromentuar më tej shëndetin dhe ekuilibrin tim psikologjik, shpresoj vërtet që ky reflektim të pritet me kujdes” – shtoi ai.
Profesori, nëpërmjet gruas së tij, përsërit besimin e tij në institucionet lokale: “Unë i besoj punës së autoriteteve shqiptare dhe aftësisë së tyre për të vlerësuar çdo faktor në mënyrë të paanshme.”
Në qendër të mesazhit është mbështetja e shumë njerëzve: “Mbështetja që po marr nga Vanessa, nga kolegët, nga studentët, nga institucionet është ajo që më mban larg shembjes. Është spiranca ime.
Çdo fjalë që vjen nga jashtë, çdo gjest, çdo shenjë shqetësimi është si një dritare që hapet. Vanessa më mban të informuar, më tregon se çfarë po ndodh dhe më jep forcën e dikujt që nuk ka pushuar kurrë së besuari në mundësinë e një interpretimi të ekuilibruar të fakteve.”
D’Angelo përfundon me një kujtesë për nevojën për proporcion: “Dhe unë, që këtej e tutje, vazhdoj të jetoj këto ditë me disiplinë, me durim dhe me shpresën se kjo vëmendje mund të transformohet në qartësi. Nuk po kërkoj dhembshuri, por të vërtetë. Nuk po kërkoj privilegje, por proporcion.”
