Çfarë kanë të përbashkët reverend Jesse Jackson, George Washington, Wolfgang Amadeus Mozart, Duke Ellington dhe Buzz Aldrin? Të gjithë janë anëtarë të shoqërisë më të madhe sekrete në botë, frimasonëve, një grup ku bëjnë pjesë disa nga njerëzit më me ndikim në histori dhe ritet e fshehta të të cilit kanë mbijetuar ndër shekuj.
Teoricienët e konspiracionit spekulojnë se ky grup kontrollon pushtetin dhe financat ndërkombëtare dhe është përgjegjës për vrasje të bujshme, disa madje pretendojnë se anëtarët e tij adhurojnë Satanin.
Ku mbaron e vërteta dhe ku fillon trillimi brenda kësaj shoqërie sekrete? Lexoni më tej për të mësuar më shumë.
Origjina e frimasonerisë
Edhe pse frimasoneria i ka rrënjët te esnafët mesjetarë të gurëgdhendësve, shumica dërrmuese e anëtarëve të saj nuk janë mjeshtër të punimit të gurit. Besohet se, me rënien e numrit të gurëgdhendësve, grupi filloi të pranonte anëtarë “spekulativë” ose nderi, për të rritur numrin e tyre. Forma moderne e frimasonerisë daton në shekullin XVIII, gjatë Epokës së Iluminizmit, kur anglezë të arsimuar kërkonin të takoheshin për të diskutuar filozofi, fe dhe çështje të jetës në një mjedis të organizuar.
Organizata vëllazërore kishin ekzistuar prej shekujsh, por në shekullin XVIII disa grupe burrash, të quajtura sipas bareve angleze ku mblidheshin, u bashkuan në atë që e quajtën “Lozhë e Madhe”, një shoqatë që mblidhej për të kryer rite, ceremoni dhe për të pranuar anëtarë të rinj. Sot e njohur si Lozha e Madhe e Anglisë, kjo ishte e para e këtij lloji. Me rritjen e anëtarësisë u shtuan edhe ritet sekrete, ceremonitë dhe kriteret e pranimit.
Sipas Shoqatës Masonike të Shërbimit të Amerikës së Veriut, në vitin 2020 kishte rreth 898 mijë frimasonë në SHBA dhe rreth 6 milionë në mbarë botën.
Kush mund të bëhet frimason?
Sot, kushtet për anëtarësim janë relativisht të thjeshta. Edhe pse çdo lozhë ka rregullat e veta, në përgjithësi një frimason duhet të jetë mashkull, të rekomandohet nga anëtarë të tjerë, të besojë në një “Qenie Supreme”, të ketë karakter të mirë moral dhe të pranojë të mësojë traditat e vëllazërisë dhe t’u bindet “zakoneve dhe praktikave të lashta”.
Këto zakone përfshijnë një hierarki të rreptë dhe një sërë ceremonish dhe ritualesh. Pas pranimit, anëtarët kalojnë nëpër disa “shkallë” anëtarësimi, nga Nxënës i pranuar, në Bashkëpunëtor, deri në Mjeshtër frimason. Gjatë këtij procesi, ata mësojnë gjuhën, ritet dhe bindjet e “zanatit”, duke marrë pjesë në rituale të frymëzuara nga besime biblike. Ata përdorin gjithashtu simbole si katrori dhe busulla, që përfaqësojnë moralin; kosheren e bletëve, që simbolizon bashkëpunimin dhe punën; dhe “Syrin i providencës” ose “Syrin që sheh gjithçka”, që përfaqëson vëzhgimin e përjetshëm të Zotit. Disa nga këto simbole janë aq të njohura sa përdoren edhe jashtë frimasonerisë, për shembull, Syri i providencës gjendet në kartëmonedhën 1 dollar amerikan.
Pse katolicizmi e ndalon frimasonerinë
Përveç riteve, frimasonët shpesh merren me shërbim komunitar dhe bamirësi, mbështesin njëri-tjetrin ose bashkëpunojnë me organizata të lidhura. Megjithatë, pavarësisht këtij fokusi bamirës dhe faktit që nuk është një fe, frimasoneria nuk pranohet nga të gjithë. Në fakt, ajo është e ndaluar nga Kisha Katolike Romane, e cila ua ndalon katolikëve anëtarësimin dhe i nxit ata të bashkohen me organizata katolike si Kalorësit e Kolombit.
“Në parimet e tyre janë konsideruar gjithmonë të papajtueshme me doktrinën e Kishës dhe për këtë arsye anëtarësimi mbetet i ndaluar,” deklaroi Kisha në vitin 1983. “Besimtarët që regjistrohen në shoqata masonike ndodhen në gjendje mëkati të rëndë dhe nuk mund të marrin Kungimin e Shenjtë.” Sipas Ed Condon-it të Catholic Herald, Kisha e kundërshton Frimasonerinë për shkak të fokusit të saj laik dhe rolit si strehë për “ide dhe agjenda heterodokse”.
Pushteti dhe frika
Këto agjenda kanë shkaktuar prej kohësh polemika për shkak të pushtetit politik që kanë pasur disa frimasonë. Edhe pse shumica e lozhave i dekurajojnë diskutimet politike, shumë anëtarë janë aktivë në politikë dhe qeveri. Sekreti i organizatës dhe betimet e vëllazërisë kanë ushqyer teori konspirative për qëllimet politike të anëtarëve të saj.
Shumica e teorive pretendojnë se të gjithë frimasonët kanë të njëjtat bindje dhe veprojnë si një trup i vetëm, duke u lidhur edhe me teori moderne antisemitike që i paraqesin si pjesë e një “Rendi të ri botëror” që kontrollon financat dhe marrëdhëniet ndërkombëtare.
Si rrjedhojë, frimasoneria është bërë simbolike në kulturën popullore dhe për njerëzit jashtë saj, të intriguar nga ritualet e saj misterioze. Megjithatë, anëtarësia ka rënë prej vitesh. Pse? Disa e lidhin këtë me rënien e përgjithshme të organizatave vëllazërore dhe klubeve të shërbimit. Të tjerë ia atribuojnë refuzimit për të pranuar gra, pavarësisht ekzistencës së disa lozhave vetëm për femra.
Ose ndoshta arsyeja është se sekretet e dikurshme tashmë janë bërë publike. Historiani John Dickie i tha NPR-së në vitin 2020: “Ndoshta problemi është se sekreti ka humbur magjinë e tij. Në një kohë kur me dy minuta në Google mund të mësosh se cilat janë vërtet sekretet e frimasonëve, nuk jam i sigurt se ato kanë ende shumë mister për anëtarët.”
Pavarësisht polemikave dhe dënimeve, lëvizja vazhdon. Vetëm koha do të tregojë nëse frimasoneria mund të mbetet e rëndësishme në shekullin XXI. Ndërkohë, anëtarët e saj e shohin atë si gjithçka, nga një vëllazëri e fuqishme te një mundësi për t’i shërbyer komunitetit, apo, siç thotë një anëtar anglez,”një rrugë për rritje dhe zhvillim personal”. Për momentin, ritualet dhe simbolet e fshehta të frimasonerisë vazhdojnë, bashkë me ndikimin e anëtarëve të saj më të njohur.
