Puntata e parë për këtë sezon e rubrikës “Shihemi në Gjyq” ka sjellë konfliktin mes motrave nga Tirana, Fatmës e Shpresës. Ato vijnë nga një familje me pesë vajza, por Fatma akuzon Shpresën se ka marrë pasurinë që duhet ndarë mes tyre.
Shpresa thotë se e ka blerë këtë pasuri dhe nuk ka arsye që ta kthejë. Ndërsa merr fjalën, nisin të dalin në dritë sekrete të errëta: babai i vajzave, Rushiti, ka një djalë me vajzën e hallës. Ajo ia ka blerë të atit pronën, i cili i ka përdorur paratë për të shlyer borxhet e të birit.
Shpresa: Ne jemi një familje prej pesë motrash dhe babi ka një djalë incest me gocën e hallës së vet. Kjo është e vërteta. Prona që kjo motra ime e dashur sot po më kërkon, unë ia kam blerë babait tim sepse babai im donte t’ia shiste dikujt tjetër për të larë borxhet e djalit të tij.
Fatma: Tirana ka dyqane plot, pse duhet të blesh pronën që na takon?
Eni Çobani: Edhe njëherë, se kjo ishte shumë e rëndë dhe deklaratë që besoj, secili që e dëgjoi, duket akoma s’e ka kuptuar. Pra, prindërit tuaj, nga martesa e tyre, ju kanë vetëm juve pesë vajzat apo jo?
Shpresa: Po.
Eni Çobani: Tani, lidhja tjetër e babit ka qenë me vajzën e hallës së tij?
Shpresa: Po dhe kanë një djalë.
Eni Çobani: Dhe ka sjellë në jetë edhe një djalë. Djali ka moshën tuaj?
Shpresa: Djali është 31 vjeç. Vjen pas ne të pestave. Këtu fillon e gjithë trazira e familjes sonë.
Ardit Gjebrea: Po mirë, e ka pranuar babi këtë gjë?
Shpresa: Po, e ka pranuar.
Ardit Gjebrea: E ka pranuar si djalë me vajzën e hallës?
Shpresa: Po.
Ardit Gjebrea: I ka dhënë edhe mbiemrin e vet?
Shpresa: Po.
Ardit Gjebrea: Dhe në certifikatë është edhe emri i babait, edhe i nënës?
Shpresa: Po, por jo në certifikatën tonë familjare.
Fatma: Por ne nuk jemi këtu për të diskutuar babain dhe jetën e tij personale. Okej, ai ka bërë gabimet e veta, por tani neve na intereson prona.
Shpresa: Por këtu vazhdon konflikti ynë sepse unë prandaj e bleva atë pronë sepse meqë babai donte ta shiste diku tjetër për të larë borxhet e këtij djalit që luante bixhoz, preferova ta blej unë më mirë.
Prona për të cilën bëhet fjalë është një magazinë dhe një dyqan. Fatma sërish vazhdon të ngulmojë se motra duhet të kthejë pronën, por Shpresa nuk lëkundet. Njëkohësisht, ajo i drejtohet motrës duke i thënë “babai yt është mashtrues”. E pyetur nëse e pranon Rushitin si baba, Shpresa thotë se ai është shkaku që vajzat e familjes gjenden në këtë situatë.
Shpresa: Një baba që sjell konflikt në familje, një baba që ka futur kaq shumë trazira në mesin tonë, na ka përçarë, për mua nuk është baba! Më fal, por ky është realiteti. Baba është ai që kujdeset për fëmijët e tij, që i do fëmijët e tij dhe bën për fëmijët e tij. Jo një baba që më sjell mua dhe motrat në gjyq sot!
“U kujdesa 20 vjet për ju”, pasuria ndan 5 motrat: Nuk e kthej, e kam blerë me paratë e mia!
Fatma i kërkon motrës së saj, Shpresës që të kthejë pasurinë e cila duhet të ndahet mes pesë motrave. Shpresa kundërshton pasi thotë se ajo ia ka blerë pronën babait të saj, i cili i ka përdorur paratë për të shlyer borxhet e djalit të tij. Ky djalë ka ardhur nga incesti i babait të tyre, Rushitit, me vajzën e hallës së tij.
Prindërit e vajzave janë të divorcuar, ndërsa prona dykatëshe për të cilën Fatma flet, janë një dyqan dhe një magazinë. Shpresa refuzon kategorikisht të bëjë çfarë Fatma kërkon sepse së pari, ajo e ka blerë këtë pasuri. Së dyti, pjesa e falur nga e ëma ka ardhur si pasojë e kontributit të saj 20-vjeçar në familje pasi babai nuk përgjigjej financiarisht për pesë vajzat, edhe pse jetonin bashkë.
Fatma: Mami ia ka falur pjesën e vet.
Shpresa: Po, ma ka falur mua. Ma ka falur vetëm për një arsye sepse unë kam kontribuar në familje. Kam 20 vjet që jap çdo gjë në shtëpi.
Fatma: Po pse moj motër, unë nuk kam nënë dhe baba që kanë punuar dhe na kanë rritur?
Shpresa: I kam shkolluar, i kam edukuar, i kam çuar në universitete, i kam veshur, i kam ushqyer, kam bërë rolin e asaj që nuk duhet të bëja. Unë kam marrë rolin e prindit tënd, kështu që mua prona më takon.
Shpresa: Ti je vajza më e madhe?
Shpresa: Jam e dyta.
Shpresa: Dhe ti je kujdesur si një nënë për gjithë motrat e tjera?
Shpresa: Po. Sepse, që nga viti 2014, mos të them edhe më përpara se nuk e mbaj mend ekzaktësisht, babai nuk ka kontribuar për asgjë në shtëpi. Nuk i ka shkolluar, nuk donte t’i shkollonte më, i ka lënë, nuk blinte më asgjë.
Shpresa: Por a jetonte me ju?
Shpresa: Po.
Shpresa: Dhe nuk kontribuonte financiarisht fare?
Fatma: Babai ka pesë vjet që nuk jeton më me ne dhe për pesë vjet, ne kemi qenë të rritura.
Shpresa: Po flas që në vitin 2014.
Fatma: Në 2014, edhe unë kam qenë minorene…
Shpresa: Mund të kesh qenë minorene, por e mban mend shumë mirë ti se kush është kujdesur për ty! Jam kujdesur unë për ty!
Fatma: Nuk justifikohet prona me kontributin…
Shpresa: Moj, nuk ma ka dhuruar njeri! Nëna ma ka dhuruar pronën sepse unë jam kujdesur për nënën dhe për ju, kam mbi 20 vite që ju jap lekë dhe babai ma ka shitur për të larë borxhet e djalit të vet incest, kështu që sot prona është imja. Jo vetëm për pronën që po flasim, për dyqanin që unë i kam blerë babait, por babai ka dashur të shesë edhe një pjesë të shtëpisë, të cilën unë e kam paguar dhe e ka kaluar pastaj në emrin e nënës. Sot, ai hedh në gjyq mamin për dyqanin që më ka shitur mua dhe shtëpinë.
Eni Çobani: Sepse babai juaj thotë që ia keni marrë me dhunë edhe firmën, edhe pronën.
Shpresa: Absolutisht! Ai është mashtrues, absolutisht!
Në vitin 2006, Rushiti ka bërë një vetëdeklarim të banesës, truallit, magazinës dhe dyqanit. Kur ndodhi divorci me nënën e vajzave, Lirinë, kjo e fundit kuptoi se nuk figuronte në asnjë pasuri. Liria e hodhi në gjyq dhe fitoi gjysmën e pasurisë në të gjithë pronën.
Djali nga lidhja jashtëmartesore kërkon pjesë nga prona. Shpresa dhe Liria vendosën që të bisedonin me Rushitin, i cili hoqi dorë nga pjesa e tij e pasurisë dhe ia ka dhënë ish-gruas. Liria është pronare e plotë e banesës dhe truallit në këmbim të parave, që janë paguar nga Shpresa. Më pas, Rushiti dhe Liria kanë deklaruar se kanë hequr dorë nga gjysma e magazinës dhe dyqanit duke ia kaluar Shpresës.Fatma dhe Shpresa janë dy prej pesë vajzave të një familjeje nga Tirana, por babai i tyre ka një djalë nga marrëdhënia me vajzën e hallës.
Shpresa rrëfen se ajo është kujdesur për 20 vite për motrat duke u përgjigjur për gjithçka financiarisht pasi babai hoqi dorë prej tyre. Neglizhenca e babait i ka shoqëruar gjithnjë vajzat pasi Shpresa tregon e prekur që janë ndier të lëna në hije, kanë parë dhunë ndaj nënës kurse djali ishte i preferuari i tij.
Ardit Gjebrea: Kur u njohët ju me këtë marrëdhënie të babit me vajzën e hallës?
Shpresa: Unë do ta quaja tragjedi sepse kjo është vërtet një tragjedi në shtëpinë tonë. Neve jemi rritur me dhunë dhe… emocionohem kur kujtoj këtë gjë sepse është një… ka qenë jo vetëm…si dhunë fizike që ne kemi parë nga ana e tij ndaj mamit, por mbi të gjitha dhunë psikologjike ndaj nesh. Babi gjithmonë na ka mohuar, na ka lënë në një anë ne pesë motave duke preferuar dhe duke idealizuar këtë djalin që ka me vajzën e hallës së vet, e ka bërë sikur është mbreti i tij dhe neve gjithmonë kemi qenë të mbetura, të përzëna nga shtëpia.
Ardit Gjebrea: Po përpara se të vinte ky vëlla në jetë se është vëlla nga gjaku…
Shpresa: Ne kemi qenë shumë të vogla. Imagjino, motra e vogël është 33 vjeç, ai është 31 kështu që unë nuk mbaj mend kur isha 4-5 vjeçe, por ne jemi rritur me atë frymë që nuk di si ta them, prekem shumë nga kjo histori. Është shumë, shumë e vështirë për ne.
Ardit Gjebrea: Kur u njohët ju me këtë marrëdhënie të babit me vajzën e hallës?
Shpresa: Unë do ta quaja tragjedi sepse kjo është vërtet një tragjedi në shtëpinë tonë. Neve jemi rritur me dhunë dhe… emocionohem kur kujtoj këtë gjë sepse është një… ka qenë jo vetëm…si dhunë fizike që ne kemi parë nga ana e tij ndaj mamit, por mbi të gjitha dhunë psikologjike ndaj nesh. Babi gjithmonë na ka mohuar, na ka lënë në një anë ne pesë motave duke preferuar dhe duke idealizuar këtë djalin që ka me vajzën e hallës së vet, e ka bërë sikur është mbreti i tij dhe neve gjithmonë kemi qenë të mbetura, të përzëna nga shtëpia.
Ardit Gjebrea: Po përpara se të vinte ky vëlla në jetë se është vëlla nga gjaku.
Shpresa: Ne kemi qenë shumë të vogla. Imagjino, motra e vogël është 33 vjeç, ai është 31 kështu që unë nuk mbaj mend kur isha 4-5 vjeçe, por ne jemi rritur me atë frymë që nuk di si ta them, prekem shumë nga kjo histori. Është shumë, shumë e vështirë për ne.
Fatma është më e vogla e një familjeje me pesë vajza, e cila ka kërkuar që të përballet me motrën e dytë, Shpresën. Shkak është bërë një pronë e konsiderueshme. Konfliktit i bashkëngjitet fakti që babai ka një djalë nga marrëdhënia jashtëmartesore me vajzën e hallës.
Djali nisi të kërkonte pasuri dhe babai, Rushiti, qe i gatshëm. Nëna e vajzave, Liria, kërkoi pjesën e vet të pasurisë duke marrë gjysmën e shtëpisë dhe truallit. Duke parë gjendjen e rënduar të palëve dhe të borxheve të të birit, Rushiti vendos që ta shesë gjysmën e shtëpisë. Shpresa paguan paratë, por la emrin e nënës.
Kur babai donte që të shiste magazinën dhe dyqanin, Shpresa i dha 20 mijë euro të atit për magazinën dhe dyqanin, të cilat kërkon t’i ketë në emrin e saj. Këtu lind konflikti me motrat që thonë se Shpresa do t’i lërë pa asgjë.
