Deri më tani, mendohej se qelizat pushtoheshin nga viruset, por ky nuk është rasti: ato i ndihmojnë në mënyrë aktive viruset të hyjnë në to sepse mashtrohen nga sjellja e tyre, dhe e bëjnë këtë përmes një lloj ‘vallëzimi’ që është vërejtur vetëm tani, falë një teknike të zhvilluar në Japoni, në një kërkim të koordinuar nga Universitetet e Hokkaidos dhe Nagoyas dhe të kryer në bashkëpunim me Institutin Federal Zviceran të Teknologjisë (ETH) në Cyrih.
Të botuara në revistën Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), gjetjet mund të bëhen një mjet i ri për testimin e efektivitetit të barnave antivirale në kohë reale dhe të ndihmojnë në studimin e sjelljes së viruseve dhe vaksinave të tjera.
Teknikat e përdorura deri më tani për të hetuar këto procese ofronin vetëm pamje të çastit, ose kishin një rezolucion hapësinor shumë të ulët, për të dalluar me saktësi mekanizmat në veprim. Metoda e re e zhvilluar nga studiuesit e koordinuar nga Nobuaki Sakai i Universitetit Hokkaido dhe Yohei Yamauchi i Universitetit Nagoya, megjithatë, u lejon atyre të ndjekin në detaje dinamikën e hyrjes së virusit në qelizë.
Autorët e studimit u habitën nga ajo që panë: qelizat janë gjithçka tjetër, përveç spektatorëve pasivë. Natyrisht, qelizat nuk përfitojnë nga kjo pjesëmarrje aktive që lehtëson hyrjen e virusit, por kjo ndodh sepse mikroorganizmat janë në gjendje të marrin kontrollin e një mekanizmi normal të përdorur për të thithur substanca jetësore, të tilla si hormonet, kolesteroli dhe hekuri, në baza ditore.
Ashtu si këto substanca, viruset duhet të lidhen me molekula specifike në sipërfaqen e qelizës, dhe kur gjejnë pikën ideale të hyrjes, formojnë një depresion në membranë që e përpin mikrobin dhe e fut atë brenda.
